Search This Blog

Thursday, October 29, 2020

વૈભવની રાત હોઉં, કે દુઃખની સવાર દોસ્ત, તું તો સમય બનીને મને આવકાર દોસ્ત. તું અર્થ શોધશે તંઈ હું સ્પષ્ટ થૈ જઈશ, બદલામાં એક શબ્દ દઈ દે હકાર દોસ્ત. આ પાનખર તો ગેરસમજ ઋતુની હશે, હું આંખમાં લઈને ફરું છું બહાર દોસ્ત. જેઓ ગયા છે દૂર કિનારે મૂકી મને, ભરતી બનીને આવશે એ પારાવાર દોસ્ત. દુનિયા મને જુએ છે ને દુનિયાને જોઉં હું, નીકળી ગયો છું આયનાની આરપાર દોસ્ત. પાંપણને સ્થિર રાખી કશું પાઠવી તો જો, વિસ્મયમાં ઓતપ્રોત તું છે એ જ પ્યાર દોસ્ત. ભારણની ભીંત તોડીને ભાગી ન જા ‘ગની’, મારા ખભેથી હેઠો મને પણ ઉતાર દોસ્ત. – ‘ગની’ દહીંવાળા
બંધ પરબિડિયામાંથી મરણ મળે તમને, બચી શકાય તો બચવાની ક્ષણ મળે તમને. ટપાલની જેમ તમે ઘેર ઘેર પહોંચો પણ, સમસ્ત શહેરના લોકો અભણ મળે તમને. -રમેશ પારેખ