તું મને ન શોધ ક્યાંય આસપાસમાં
હું તને મળી શકું તારા જ શ્વાસમાં…..
ના ભળે સાથે કદી તો ક્યાં ફરક પડે ?
સ્વપ્નમાં સાથે હશું કોઇ પ્રવાસમાં…..
સૂર્ય જેમ કોઇનામાં હું સવારથી ;
અંધકાર શોધતો રહ્યો ઉજાસમાં…..
માર્ગમાં કોઇક તો ભૂલું પડ્યું હશે ;
નીકળ્યો હશે પછી પવન તપાસમાં…..
તું મથામણો કરી ગઝલ લખી તો જો !
હું તને મળી જઇશ કોઇ પ્રાસમાં…..
- અંકિત ત્રિવેદી
The blog is for lovers of Literature......still kindly inform immediately if there is any material that is protected with Copy Right.We will remove it soon.
Search This Blog
Tuesday, April 6, 2010
સમય - આહમદ મકરાણી
જીવતરના કાંગરે ખરતો સમય ;
ક્ષણતણી પોઠો વહી સરતો સમય.
બંધ ચંદો હોય ભલે ઘડિયાળનો ;
મોજથી કાંટા પરે ફરતો સમય.
ઓસબિંદુમાં જરી ઝિલાઇને ;
જિંદગીના પુષ્પથી ઝરતો સમય.
જન્મ ને મૃત્યુતણાં પગલાં સુધી ;
પૂર્ણ મારી આ સફર કરતો સમય.
નામ તેનો નાશ એ કરતો રહે ;
તોય જુઓ ના કદી મરતો સમય.
-- આહમદ મકરાણી
ક્ષણતણી પોઠો વહી સરતો સમય.
બંધ ચંદો હોય ભલે ઘડિયાળનો ;
મોજથી કાંટા પરે ફરતો સમય.
ઓસબિંદુમાં જરી ઝિલાઇને ;
જિંદગીના પુષ્પથી ઝરતો સમય.
જન્મ ને મૃત્યુતણાં પગલાં સુધી ;
પૂર્ણ મારી આ સફર કરતો સમય.
નામ તેનો નાશ એ કરતો રહે ;
તોય જુઓ ના કદી મરતો સમય.
-- આહમદ મકરાણી
Monday, April 5, 2010
શોભિત દેસાઈ
કોઈ જાણીતો શ્વાસ લાગે છે,
એ અહીં આસપાસ લાગે છે.
સાવ લીલો ઉજાસ લાગે છે,
ઓસની નીચે ઘાસ લાગે છે.
જે દિવસભર રહ્યો છે નિર્જન એ,
રાતરાણીનો વાસ લાગે છે.
ગત જનમમાં કૂવો હશે શું અહીં ?
આવીને કેમ પ્યાસ લાગે છે ?
કોયલોના આ તરબતર ટહુકા,
મારાં કાવ્યોના પ્રાસ લાગે છે.
શાંત ઊંડા નદીના પાણીનો,
સાચું કહું તો રકાસ લાગે છે !
પ્હાડ પર વેરવિખેર તડકો છે,
ખીણ તેથી ઉદાસ લાગે છે.
- શોભિત દેસાઈ
એ અહીં આસપાસ લાગે છે.
સાવ લીલો ઉજાસ લાગે છે,
ઓસની નીચે ઘાસ લાગે છે.
જે દિવસભર રહ્યો છે નિર્જન એ,
રાતરાણીનો વાસ લાગે છે.
ગત જનમમાં કૂવો હશે શું અહીં ?
આવીને કેમ પ્યાસ લાગે છે ?
કોયલોના આ તરબતર ટહુકા,
મારાં કાવ્યોના પ્રાસ લાગે છે.
શાંત ઊંડા નદીના પાણીનો,
સાચું કહું તો રકાસ લાગે છે !
પ્હાડ પર વેરવિખેર તડકો છે,
ખીણ તેથી ઉદાસ લાગે છે.
- શોભિત દેસાઈ
Saturday, April 3, 2010
ગઝલ -રાહી ઓધારિયા
ગઝલ
હું જેમ જેમ તારો દીવાનો થતો ગયો-
બસ એમ એમ મારો જમાનો થતો ગયો.
એનો થતો ગયો અને આનો થતો ગયો,
કોને ખબર હું કેમ બધાનો થતો ગયો !
આપી છે તારી પ્રીતે નજરને વિશાળતા,
તારો થયા પછી હું ઘણાનો થતો ગયો.
વ્યક્તિત્વ ઓગળી ગયું તારા વિચારમાં,
મોટા થવાની સાથ હું નાનો થતો ગયો.
કેવી અસર થઈ છે મને તારા સંગની-
જાણે કે હું જ મારા વિનાનો થતો ગયો !
-રાહી ઓધારિયા
હું જેમ જેમ તારો દીવાનો થતો ગયો-
બસ એમ એમ મારો જમાનો થતો ગયો.
એનો થતો ગયો અને આનો થતો ગયો,
કોને ખબર હું કેમ બધાનો થતો ગયો !
આપી છે તારી પ્રીતે નજરને વિશાળતા,
તારો થયા પછી હું ઘણાનો થતો ગયો.
વ્યક્તિત્વ ઓગળી ગયું તારા વિચારમાં,
મોટા થવાની સાથ હું નાનો થતો ગયો.
કેવી અસર થઈ છે મને તારા સંગની-
જાણે કે હું જ મારા વિનાનો થતો ગયો !
-રાહી ઓધારિયા
Subscribe to:
Posts (Atom)